Oma's Appeltaart

Een bezoekje aan oma ging altijd gepaard met hondjes die om je benen heen dartelen, bramen plukken in de tuin, stoepkrijten op het garageplein, verhalen over vakanties naar Frankrijk... En wanneer ons bezoek van tevoren was aangekondigd, kregen we er vaak ook een stukje appeltaart bij. Oma's taart is een succesrecept in de familie; iedere keer weer smullen.

Eerder heb heb ik al eens een variant gemaakt op oma's taart (dat recept vind je hier). Meestal maak ik mijn eigen recepten, maar deze keer heb ik een recept gevolgd. Ik heb oma ooit een keer gevraagd om het recept van de appeltaart. Ze gebruikte hiervoor een oud bakboekje en kopieerde de bladzijde voor mij. Om het te bevestigen hebben we op dat moment ook direct maar even taart gebakken in de keuken, meteen even uitproberen!

Mijn vader verklapte dat het eigenlijk altijd mijn opa was die cakes bakte, maar deze taart kwam echt van oma! Oma kan helaas niet meer samen met ons van versgebakken appeltaart genieten, en ik neem dit appeltje nu van haar over. Vandaar dat ik oma's appeltaart volgens het originele recept heb gemaakt om samen afscheid te kunnen nemen. Een mooie herinnering die we met familie hebben kunnen delen.

 Dag oma 

en 

eet smakelijk!

Kersenkruimelvlaaitjes

Kleine taartjes zijn eigenlijk veel schattiger en stiekem ook makkelijker om te eten dan de grote exemplaren. Je hebt geen vorkje meer nodig! Hoewel, over knoeien kan er nog wel gediscussieerd kan worden, want bijvoorbeeld de kleine aardbeienvlaaitjes die je in de zomer wel eens tegenkomt (met een bodem van gesuikerd bladerdeeg, volgestopt met roomvulling en bedekt met aardbeien en wat gelei voor de glans), die zijn niet zo makkelijk netjes te eten zonder vorkje!

De kleine vlaaitjes die ik heb gemaakt zijn wel zo uit de hand te eten. En dat was ook goed te merken! Omdat ik maar één bakvorm heb waarin ik kleine tarteletjes kan maken, met een totaal van vier per keer, heb ik er wel een paar uur over gedaan om alle veertien taartjes uiteindelijk bij elkaar te krijgen. Ondertussen werd er al flink jacht gemaakt op de vlaaitjes. Gelukkig kon ik nog net eerst foto's maken, maar daarna gingen ze als een razende op!

Ik heb kleine vlaaitjes gemaakt, maar met deze hoeveel zou je kunnen proberen om er een of twee grotere versies uit te krijgen.

Kersenkruimelvlaaitjes
Voor 14 kleine vlaaitjes

Ingrediënten
- 475 g bloem
- 200 g suiker
- Snufje zout
- 300 g roomboter
- 700 g kersen in pot
- 30 g maizena
- 60 g suiker
- 1 ei, losgeklopt

Bereidingswijze
- Maak van de bloem, 200 gram suiker, zout en boter een kruimeldeeg. Dit gaat het snelste als je met (koude) vingers de boter in blokjes door de bloem en suiker heen 'knijpt'.
- Zet 270 gram van dit kruimeldeeg apart in een kom, dit is voor de topping.
- Voeg aan de rest van het kruimeldeeg 4-5 eetlepels water toe en kneed tot een soepel deeg. Wikkel dit in plastic folie en leg het 1-2 uur in de koelkast (het apart gezette bakje kruimeldeeg kan ook afgedekt in de koelkast).
- Roer voor de vulling de maizena tot een papje met wat sap uit de pot kersen. Doe vervolgens de volledige inhoud van de pot kersen met 60 gram suiker en het maizenapapje in een pannetje en verwarm tot het dik is geworden. Roer tijdens dit proces in de pan voor een gelijkmatige indikking.
- Giet de kersenvulling in een bakje of schaaltje en laat afkoelen.
- Rol na de koelkast-tijd (een deel van) het deeg dun uit op een licht bebloemd werkvlak.
- Vet de tartelette-vormpjes in en bekleed de vormpjes met een lapje deeg. Zorg dat de randjes ietsje boven de vorm uitsteken want het deeg krimpt iets tijdens het bakken.
- Prik met een vorm gaatjes in de bodem van het deeg. Bestrijk licht met losgeklopt ei. Zet de vormpjes 10 minuten in de koelkast terwijl je de oven voorverwarmd op 180°C.
- Bak de vlaaibodems 10 minuten in de oven.
- Verhoog de oventemperatuur naar 200°C. Vul ondertussen de vlaaibodems met kersenvulling en bestrooi met kruimeldeeg.
- Bak de vlaaitjes gaar in 20 minuten.

Eet smakelijk!

...voordat de Kersen-Tijger alles verslindt!

Olympische Sportrepen

In Arnhem ligt een bosrijke locatie genaamd Papendal. Hier worden evenementen en congressen gehouden, er is ook een hotel. Maar hetgeen waar Papendal toch het meest bekend om staat is de topsportfaciliteiten die daar aangeboden worden. Het is ook geen verrassingen dat vele Olympische atleten daar komen trainen.

Trainingslocaties voor verschillende sporten zijn aanwezig, net als geavanceerde meetapparatuur om de prestaties en ontwikkelingen van de atleten vast te leggen en steeds verder kunnen verbeteren. 

Maar topprestaties lever je natuurlijk niet met alleen trainen. Voeding speelt een belangrijke rol! Met passende voeding kan je geen topsporter worden, maar het kan een topsporter wel helpen om het maximale uit zichzelf te halen. Een honderdste van een seconde kan al het verschil maken tussen goud en zilver!

Daarom hebben ze in Papendal ook een eigen chefkok (Erik te Velthuis) die recepten ontwikkeld toegespitst op de behoeftes van de sporters. Dit is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek, en tegelijkertijd ook de individuele behoeften van de atleten die via de nieuwste technologieen gemonitord kunnen worden.

In 2011 bracht Erik te Velthuis in samenwerking met een dietiste een boek uit genaamd 'Goud op je bord' (ISBN10: 9054721766). Ik heb het boek zelf niet, maar afgelopen oktober 2016 had ik de kans gekregen om een sportreep te proeven die ontwikkeld was in diezelfde 'Gouden' lijn. 'Goud in je hand', was de naam die ze aan de reep hadden gegeven.

Het recept wat ik vandaag geef, is geinspireerd op deze Gouden reep uit Papendal, vandaar dat ik ze Olympische Sportrepen noem! Het maken van deze repen is erg makkelijk, maar een blender/keukenmachine is wel vereist, net als bij mijn powerballs, zuidvruchten-, of vijgenkoek, waar deze repen wel een beetje vergelijkbaar mee zijn.

Het voordeel van een reep is dat het makkelijk mee te nemen is in je tas en ook zonder geknoei gegeten kan worden. Erg handig na een heftige inspanning om je energie weer op peil te krijgen! Ik heb deze repen al in de praktijk getest na een 'maximaal-test'. Bij zo'n test wordt je maximale zuurstof verbruik gemeten, en daar raak je nogal uitgeput van! Om de sportieve jongens die deze test uitvoerden een beetje tegemoet te komen, had ik Olympische Sportrepen voor ze meegenomen. Ze waren er erg blij mee, dus bij deze: Jongens, het recept!

Olympische Sportrepen
Voor ca. 5 stuks

Ingrediënten
- 50 g gedroogde abrikozen
- 50 g dadels
- 50 g rozijnen
- 90 g creme-honing
- 25 g zonnebloempitten
- 60 g sesamzaad
- 70 g havermout (ik heb 40 g grove vlokken en 30 g fijne havermout gebruikt)
- 25 g hazelnoten
- 55 g amandelen en walnoten
- 1 el kokosrasp
- 1 rijstwafel

Bereidingswijze
- Doe alle ingrediënten in de blenderkom.
- Blend tot er een bal ontstaat.
- Duw het 'deeg' plat in een (bak)vorm (met bakpapier) en laat afkoelen in de koelkast.
- Snijd de 'koek' vervolgens in repen. Deze zijn buiten de koelkast te bewaren. Verpak ze in bakpapier om de repen makkelijk mee te kunnen nemen.

Veel plezier met sporten en eet smakelijk! ^-^

Cheesecake-brownies met frambozen

Mijn zus vroeg me laatst om cheesecake-brownies te maken. Maar toen kwam ik er achter dat ik nog geen recept had gemaakt voor gewone brownies! Dus daar was ik eerst mee aan de gang gegaan.
Ik heb mijn gewone brownierecept als basis gebruikt en daar een cheesecake-laagje aan toegevoegd. Uiteraard heeft mijn zus ze al lang geproefd, maar om een 'brownie-overload' (als dat al mogelijk is!) te voorkomen, heb ik even gewacht met het plaatsen van het recept.

Om een soort swirl te creëeren, had ik wat browniebeslag achter gehouden om over de cheesecakelaag te verspreiden. Alleen de eerste keer had ik iets te veel bewaard... Toen kreeg ik een soort sandwich-brownies! (Deed niets af aan de smaak overigens.)

In onderstaand recept heb ik frambozen meegebakken met de cheesecakebrownies. Het zurige van de frambozen is een frisse tegenhanger van de zoete brownie. Ik had ook een paar blokjes brownie met een kers erin gemaakt. Deze smaakten ook prima! Maar frambozen vond ik toch een betere combinatie.

(Frambozen) Cheesecake-brownies


Ingrediënten
- 100 g pure chocolade (ik heb Verkade chocolade gebruikt)
- 100 g ongezouten roomboter
- 3 eieren
- 140 g kristalsuiker
- 40 g bloem
- 10 g cacao
- 200 g mon chou
- 75 g witte basterdsuiker
- Vanille-essence
- Enkele (diepvries) frambozen (optioneel)


Bereidingswijze
- Verwarm de oven voor op 180°C graden. Zorg dat je een brownievorm (20x20cm) klaar hebt staan, vet deze in of bekleed met bakbakpapier.
- Breek de chocolade in blokjes en doe deze samen met de roomboter (in blokjes) in een kom. Zet de kom op een pan met heet water en laat au bain marie smelten. Laat de vloeibare chocolademassa afkoelen tot ongeveer handwarmte (tussendoor roeren). (Je kan de boter en chocolade eventueel ook smelten in de magnetron.)
- Maak het cheesecakebeslag door eerst de mon chou in een kom zacht te mixen. Voeg dan de basterdsuiker toe en mix erdoor. Als laatste mix je een ei en een scheutje vanille-essence erbij zodat je een mooi egaal, gietbare mix krijgt.
- Mix in een andere kom de laatste twee eieren en de kristalsuiker met een mixer op de hoogste stand tot het schuimig en bleek van kleur is (ca. 1-2 minuten).
- Spatel een beetje van het eimengsel door de chocolade. Doe daarna alle chocolade bij het ei in kom en spatel er doorheen tot de kleur egaal chocoladebruin is.
- Zeef de bloem en cacao boven de kom met het chocolademengsel en spatel er doorheen.
- Giet het browniebeslag in de brownievorm, maar houd circa 2 eetlepels beslag achter. Verdeel gelijkmatig over de vorm met een spatel.
- Giet de cheesecakemix over de browniemix en verdeel over de vorm. Schep daarna het achtergehouden browniebeslag op de cheesecakelaag en 'swirl' er door heen met bijvoorbeeld de achterkant van een lepeltje om mooie figuren te krijgen.
- Druk zachtjes (diepvries)frambozen in het beslag.
- Bak de cheesecakebrownies gaar in ca. 30 minuten. Het is goed als een sateprikkertje er schoon uitkomt.
- Laat helemaal afkoelen voordat je hem in blokjes snijdt.

 Eet smakelijk!

Abrikozen clafoutis

Clafoutis is van oorsprong een Frans gebakje. Traditioneel wordt het met kersen gemaakt, maar tegenwoordig zie je ook wel ander fruit in clafoutis recepten. Ik ben zelfs een keer een recept voor een hartige clafoutis tegen gekomen!

Ik 'ken' de clafoutis al heel lang. 'Eigenlijk is het gewoon een pannenkoekenrecept!', dacht ik toen ik voor het eerst een clafoutis recept las. Toch heeft het lang geduurd voordat ik het ook eens ging proberen, en deze moederdag is het dan zover!
Voor dit recept heb ik zelf gekozen voor verse abrikozen! Abrikozenjam doet het prima op appeltaart, gedroogde abrikozen heb ik meestal in de voorraadkast en daar kan je ook bijvoorbeeld taart mee maken. Maar de verse vruchten zijn uiteraard ook geschikt om mee te bakken (of los op te eten)!

Net als bij pannenkoeken heb je maar weinig ingredienten nodig. Het zijn ook basisingredienten die je meestal wel in huis hebt. Dit recept verschilt wel enigszins van het pannenkoekenrecept die ik normaal gesproken gebruik, omdat er in verhouding meer ei in zit en (een beetje) suiker, maar eigenlijk is het nog steeds gewoon een dikke ovengebakken pannenkoek. Sommige clafoutisrecepten gebruiken in verhouding veel meer suiker, maar met zoet fruit als vulling en eventueel een beetje poedersuiker erop, is dat eigenlijk niet nodig.
Als je je wilt wagen aan een hartige variant, zou ik helemaal geen suiker toevoegen aan het beslag, maar bijvoorbeeld kruiden en geraspte kaas. Als je dan tomaatjes in de bakvorm legt, heb je een pizza-clafoutis!

Daarnaast is het recept heel makkelijk, dus mocht je nog om een moederdag-gebakje verlegen zitten deze zondag... Verzamel wat melk (kan lactosevrij), bloem, eieren, suiker en fruit, en duik de keuken in! Warm is 'ie natuurlijk het lekkerste! ;)

Abrikozen clafoutis
Voor ca. 12 personen

Ingrediënten
- 100 g bloem
- 50 g kristalsuiker
- 280 ml melk
- 3 eieren (M)
- (Eventueel vanille-essence)
- 6 verse abrikozen (ca. 300 g pitloos)

Bereidingswijze
- Verwarm de oven voor op 180°C.
- Meng de ingredienten voor het beslag in een kom met een garde.
- Was en halveer de abrikozen, verwijder de pitten.
- Vet een dichte (! anders loopt het beslag er uit) taartvorm of -schaal goed in (ca. 27 cm).
- Verdeel de halve abrikozen over de bodem met de bolle kant naar boven.
- Schenk het beslag erbij in de vorm.
- Schuif de vorm in de oven (voorzichtig om niet te knoeien!) en bak in ca 30 minuten goudbruin en gaar. De clafoutis zal uit de oven nog bol staan, maar daarna inzakken, dat is normaal ;).
- Bestrooi naar wens nog met poedersuiker en geroosterd amandelschaafsel.

Eet smakelijk!

Choco-Mint Ystervarkies

'Ystervarkies' zijn stekelvarkens in het Afrikaan, maar het is ook een gebakje: een blokje cake omhuld met (meestal) chocoladeglazuur en gerold in kokos (als 'stekeltjes'). In Australie heten ze 'Lamingtons', en in Griekenland 'Snow Whites'. Je kan dit gebakje dus in verschillende landen vinden, maar allemaal hebben ze het omarmd als een nationale lekkernij. En dat is iets wat ik ze zeker niet kwalijk kan nemen! ;)
Ik heb al eens eerder een Afrikaans gebak gemaakt: Melktert!

Er zijn nog meer verschillende recepten om dit te maken dan dat er verschillende namen voor zijn! Ik kwam varianten tegen die maakten een spongecake, anderen maakten een 'pound' cake als basis. Er leek niet echt een vaststaand recept te zijn, dus ik heb zelf een nieuw recept er van gemaakt!

Ik heb ystervarkies in verschillende kleurtjes voorbij zien komen, ze gebruikten daar een andere glazuur dan gewone cacao of chocolade. Ik heb het chocolade-'jasje' gehouden, maar een verrassing verstopt aan de binnenkant; mintvulling! Net als de after eight-chocolaatjes. (Kijk, hij lacht je toe :D.)

Voor de vulling heb ik verschillende mogelijkheden getest. Enkel mint-glazuur bleek iets te veel van het goede. Mint en chocoladepasta ging beter, maar was nog steeds niet 'wauw'. Mijn allereerste idee voor de vulling, bleek eigenlijk de meest aangename. Ik wilde namelijk een kern hebben van mintglazuur, omhult met chocolade. Hiervoor had ik gesmolten (mint)chocolade gebruikt (van Lindt), wat hard is bij kamertemperatuur en dus een extra textuurverschil geeft als je in je cakeje bijt! De chocolade geeft een lichte 'crunch', en daarbinnen vind je dan een kern van mint-vulling. Bijkomend voordeel is dat de mintsmaak gecentreerd is in het cakeje en niet verspreid over het hele cake-blokje.

Hetzelfde gold eigenlijk ook voor het omhulsel. Ik testte een glazuurversie gemaakt met voornamelijk water (en suiker en cacao), en een met chocolade. Deze laatste had uiteraard meer textuur na het 'uitharden', en kon ook meer tegenwicht bieden qua chocoladesmaak tegenover de krachtige mint-vulling.

De blokjes cake worden in chocoladeglazuur gedoopt. Dit gaat het makkelijkst als de cake volledig is afgekoeld, anders brokkelt het uit elkaar. Het liefst laat je de cake na het bakken een nachtje op tafel staan. Een beetje uitdrogen is niet erg, want dan neemt de cake de glazuur ook goed op!

Met dit recept kun je grotere blokjes maken, dan heb je echt een gebakje. Maak je ze kleiner, dan kom je meer richting petit-fourtjes.

Choco-Mint Ystervarkies
Voor 16 of 36 stuks

Ingrediënten
- 250 g melk
- 80 g boter
- 4 eieren (M)
- 275 g kristalsuiker
- 400 g bloem
- 1 tl bakpoeder
- snufje zout
- vanille-essence

Vulling
- 30 g witte basterdsuiker
- 30 g poedersuiker
- 1/2 tl mint-essence
- 1 1/2 tl water
- 60 g mint-chocolade

Dip
- 450 g poedersuiker
- 30 g cacaopoeder
- snufje zout
- 150 g melk
- 30 g boter
- 75 g mintchocolade
- ca. 250 g kokosrasp

Bereidingswijze
- Verwarm de oven voor op 200°C.
- Verwarm de melk en boter voor de cake zachtjes in een pannetje tot de boter is gesmolten. Haal van het vuur en zet even opzij.
- Mix in een kom de eieren en suiker met de mixer op de hoogste stand in 5-10 minuten bleekgeel en lobbig.
- Zeef de bloem met bakpoeder en zout een kom. Zeef vervolgens 1/3 hiervan boven de bak met opgeklopt ei en spatel erdoor. Zeef nogmaals 1/3 van de (oorspronkelijke hoeveelheid) bloem boven de kom met ei en spatel erdoor.
- Bij het laatste 1/3 deel bloem doe je de melk, boter en vanille-essence. Mix met een garde klontvrij. Dit spatel je vervolgens door het ei/bloem-mengsel.
- Neem een grote vierkante bakvorm/bakplaat en leg hier bakpapier in. Een lage bakplaat van 35x24 cm is prima voor kleine blokjes. Met een brownieblik van 20x20cm kan je grotere blokjes maken, maar daar past maar 2/3 van het beslag in.
- Bak de cake op 180°C goudbruin en gaar in 20-30 minuten.
- De cake laat je volledig afkoelen op een rooster (het liefst laat je hem een nacht staan).
- Snijdt de cake na het afkoelen in vierkante blokjes van 5x5 of 2.5x2.5 cm.
- Maak de mintglazuur door de suiker, poedersuiker, mint-essence en water door elkaar te roeren. Voeg eventueel nog een halve theelepel water. De glazuur moet stevig zijn, maar nog wel vloeibaar.
- Smelt de mintchocolade (bijvoorbeeld met 20 sec intervallen in de magnetron).
- Snijd de blokjes cake door op 1/3. Hol de dikke helft van de cake een beetje uit met een lepeltje.
- Besmeer de wanden van het kuiltje met de vloeibare chocolade. Vul deze met mintglazuur.
- Doe wat vloeibare chocolade op de dunne cakehelft en plak deze als een dekseltje op de gevulde cakehelft. Herhaal dit voor alle cakeblokjes.
- Meng voor de dip de poedersuiker, cacao en zout in een kom.
- Verwarm de melk en boter in een pannetje. Roer daar vervolgens de chocolade in stukjes gebroken doorheen. Meng deze gesmolten chocolade met een garde door het suiker/cacaomengsel tot een homogeen geheel.
- Doe de kokosrasp in een diep bord.
- Doop de blokjes cake in de chocoladedip zodat ze aan alle kanten volledig bedekt zijn. Laat de cakejes op een vork afdruipen boven de rand van het bakje (je kan ze ook op een rooster af laten druipen, maar dan gaat er wel chocoladedip verloren).
- Rol de blokjes door de kokos en leg ze op een vel bakpapier om verder uit te harden.

Eet smakelijk!

De blokjes kunnen buiten de koelkast (afgedekt met plasticfolie) tenminste 5 dagen bewaard worden. De resterende cake, glazuur en chocolade kun je natuurlijk ook nog samenvoegen! ;)

Nigiri-sushi

In een van de vorige posts heb ik uitgelegd hoe je sushirijst kan bereiden.
Ook schreef ik (inclusief receptje) over een tijdbesparende wijze van serveren die in Japanse huishoudens best populair is. Namelijk chirazisushi, waarbij je de nori, vis, ei, etcetera gewoon boven op de rijst legt. De simpelste vorm van de 'handheld' sushi is de nigiri sushi.

Het is heel belangrijk dat je goed hygienisch werkt! Dus schone handen en een schoon werkblad. Dat is sowieso belangrijk bij koken, maar nu extra omdat je met rauwe ingredienten werkt.
Daarnaast is natuurlijk ook belangrijk dat de vis waarmee je werkt vers is. Je wilt natuurlijk niet je gasten met een voedselvergiftiging opzadelen...

Voor Nigiri-sushi gebruik je per stuk ongeveer 15 gram sushi-rijst. Deze kneed je zachtjes tot een bolletje (niet te hard de rijst pletten, want daar wordt de structuur van je sushi minder lekker door). Het plakje vis (zoals zalm of tonijn, garnaal kan ook) leg je in je linkerhand (als je rechtshandig bent), daar smeer je een beetje wasabi op (met je rechter wijsvinger), en vervolgens leg je je bolletje rijst er op. Draai het pakketje om in je hand zodat het stukje vis bovenop ligt. Vorm de sushi voorzichtig met de duim en middelvinger van je rechterhand. Je kan de duim van je linkerhand gebruiken om de sushi tegen te houden, maar je oefent er verder geen kracht mee uit. Richt op een rechthoekige vorm sushi. Deze leg je op een bord zodat je de volgende sushi kan maken.

Als je bij het opeten deze sushi in de sojasaus wil dippen, dip dan de kant met de vis in de sojasaus. Het is namelijk niet de bedoeling dat de rijst volgezogen wordt met sojasaus ;)

Chef Tomikawa doet het even voor:

Oranje review: Zoete aardappelchips

Deze week is het weer Koningsdag, traditioneel staat alles dan bol van oranje dingen!
In de afgelopen jaren heb ik al best een aantal recepten ontwikkeld die niet misstaan op Koningsdag.

Denk bijvoorbeeld aan oranjemuffins, of (bij gebrek aan pompoenpuree) wortelsinaasappelcake. Als je zin hebt om wat uitgebreider te bakken op Koningsdag, kan je er voor kiezen om een abrikozen slagroomtaart te maken :P. Bij juist gebrek aan tijd of zin om lang in de keuken te staan, kun je ook kiezen voor oranje Powerballs!

Bij meer trek in een broodje, heb ik ook enkele oranje opties. Bijvoorbeeld een Kroningspanini, of oranje linzenspread als beleg. Voor een portie oranje fruit kun je kiezen voor een smoothie met mandarijn en sinaasappel, of misschien met mango.

Hoewel ik meerdere ideeën had voor oranje recepten, besloot ik vanwege gebrek aan tijd om dit jaar een oranje review te doen! (Mijn laatste echte review is alweer bijna driekwart jaar geleden!)
In de supermarkt kwam ik zoete aardappelchips tegen, die zijn natuurlijk oranje, dus geknipt voor Koningsdag (en weer wat anders dan de gewone paprikachips).
Omdat ik het niet kon laten, jullie kennen me inmiddels ;), heb ik toch nog een mini-receptje gemaakt. Deze staat onderaan de post!


Wat is het?
'My Sweet Potato Sweet chilli, Hand-cooked English Crisps'
Chips gemaakt van zoete aardappel, met sweet chili smaak.

Ingrediënten:
Zoete aardappel, zonnebloemolie, maltodextrine, suiker, uienpoeder, zout, gistextract, tomatenpoeder, specerijen (cayennepeper, gember, witte peper, steranijs), knoflookpoeder, specerij-extract (ancho chili, chili), aroma (maltodextrine van aardappel), kleurstof (paprika-extract).

Er is er bij vermeld dat het geen kunstmatige ingrediënten bevat, glutenvrij is en geschikt voor veganisten.

Voedingswaarde per 100 g:
Energie: 2157 kJ/  518 kcal,
Vet: 32.0g (waarvan 3.5g verzadigd),
Koolhydraten: 48.9g (waarvan 14.8g suikers),
Eiwit: 4.7g,
Zout: 0.6 g.

Waar te koop?
Gewoon in de supermarkt in het schap bij alle chips. De zak (125 gram) voor deze review is gekocht bij de Albert Heijn voor €2,69.

Hoe smaakt het?
Pas nadat ik een chipje had geproefd, nam ik een kijkje op de ingrediëntenlijst. De smaak van de 'sweet chili' zoete aardappelchips was een stuk zoeter dan ik had verwacht. Zoete aardappels zijn van zichzelf al een stuk zoeter dan gewone aardappels, en de toegevoegde suiker (waarschijnlijk voor de 'sweet' van de 'sweet chili') versterkt dit extra. Bij nadere inspectie kan je suikerkorrels zien zitten op de plakjes gefrituurde zoete aardappel, en ook op je vingers.
Dat is dus het stukje 'sweet', maar hoewel ik de 'chili' wel terug zie in de ingrediëntenlijst in verschillende vormen (cayennepeper, peper, chili-extract...), proef ik dit niet terug. Misschien een heel klein vleugje in de nasmaak, maar dat was het dan ook wel.
De chips smaakt wel duidelijk naar zoete aardappel.

Wat vind ik er van?
Tyrrell's heeft de slogan 'Hand-cooked English crisps'. Ze proberen heel hard om hun ambachtelijke productiewijze te promoten op de zak. Maar als je er eventjes over na denkt, dan kan je je haast niet voorstellen dat iemand (of meerdere personen) dagelijks met de hand allemaal chipjes zitten te bakken. Ten eerste zou dat de prijs niet ten goede komen (en deze chips is al aan de prijzige kant), omdat je een flink aantal mensen nodig hebt om aan de marktvraag te kunnen voldoen. Ten tweede zouden ze een heel streng hygiënebeleid moeten voeren om het niet met de inspectie aan de stok te krijgen. En ten derde is het erg moeilijk om constante kwaliteit te handhaven, mensen zijn nu eenmaal mensen...

De Keuringsdienst van Waarde heeft ook al een keertje nagedacht over 'hand-cooked' chips (hier vind je de aflevering). Hoewel ze niet bij de grote 'hand-cooked' merken een kijkje mochten nemen in de fabriek (wel bij Lays), lijkt het redelijk duidelijk dat het productiewerk niet door mensen maar door machines word gedaan.
Mij gaat het overigens niet om de slogan op de buitenkant van de zak, de inhoud vind ik veel belangrijker!

De zoete aardappelchips ogen een beetje 'verfrommeld', dus niet zoals het plaatje op de zak. De zoete aardappel lijkt meer te krullen in de frituur dan de standaard aardappel, deels heeft het ook te maken met de vorm waarin de aardappel wordt gesneden. De zoete aardappelschips zijn voornamelijk langwerpig van vorm in plaats van de meer ronde plakjes die je meestal tegenkomt in je chipszakje (bijzondere vormpjes daargelaten). Eigenlijk ogen de chipjes wel een beetje als wortelchipjes, alleen is de kleur een stuk donkerder oranje.

De kleur van zoete aardappel is vanzelf al redelijk donker na bakken, maar veel van de felle rosse kleur is bij deze chips afkomstig van het toegevoegde tomatenpoeder en paprika-kleurstof. Behalve dat het toevoegen van deze kleurtjes zorgt voor een fellere kleur en daardoor ook een aantrekkelijker chipje voor de consument, is er ook meteen het voordeel van consistentie in de kleur omdat de fabrikant het zelf controleert. Daarnaast draagt het ook een beetje bij aan de smaak.

Op knapperigheid is bij deze chipjes niets aan te merken. Crispyness is aanwezig!

Samengevat: Deze knapperige knaloranje zoete aardappelchipjes smaken duidelijk naar zoete aardappel. Tyrrell's heeft deze smaakvariant 'sweet chilli' genoemd, echter de zoetheid en pittigheid die ik met deze term associeer is niet in balans. De chips zijn aan de zoete kant en de pittigheid proef je nagenoeg niet. Een ding wat je zeker niet kan zeggen van deze chips is dat ze 'te zout' zijn, de chips bevatten minstens 50% minder zout per 100 gram dan de gemiddelde zak chips.
Als je graag een pittig chipje zoekt, zou ik deze niet aanraden. Vind je een zoeter chipje niet erg, dan kan je deze eens proeven.


Voor Koningsdag zijn ze, afgaande op de kleur, erg geschikt, maar persoonlijk dip ik denk ik liever een andere variant in mijn oranje dipsausje! (Wie weet misschien wel een paprika-variant van de crispy thins!)

Voor een oranje dipsausje schep je een flinke eetlepel yoghonaise (of mayonaise) in een bakje, voeg hier aan toe: 1 theelepel ketchup, 0.5 theelepel kerriepoeder, een halve theelepel paprikapoeder en een snufje gerookt paprikapoeder (optioneel). Roeren totdat het goed gemengd is, en dippen maar :).

Fijne Koningsdag alvast!

Paas-Pikachu's

Het is bijna traditie geworden dat ik met Pasen broodjes bak. Mijn gele broodjes zijn jaarlijks van de partij, omdat die voor mij onlosmakelijk verbonden zijn met Pasen. Vaak maak ik deze in de vorm van een kransje of 'nestje', vorig jaar had ik mini-broodbakvormpjes gebruikt. Paasstol en konijnenbroodjes zijn er meestal ook bij!
Afhankelijk van de tijd die ik heb om in de keuken staan en het aantal gasten, bak ik er soms nog iets anders bij, zoals bijvoorbeeld een zoet brood (breekbrood of suikerbrood) of hartige bacon&egg-cups.

Er zijn een aantal mensen uit mijn gezin fanatiek Pokemon Go-er (nouja, veelal is dat ook 'wandelen' vanaf de bank, dus het beoogde doel van het spel dat mensen meer naar buiten gaan en bewegen wordt dan wel een beetje geminimaliseerd...). Vandaar dat ik dit jaar mijn gele broodjesdeeg weer combineer met de konijnenbroodjes, om uiteindelijk... jawel: Pikachu-broodjes te krijgen! Met losgeklopt eigeel maak ik wat details op de broodjes.
Ik heb al eens eerder een Pikachu gemaakt (zie een van de linkjes hierboven), maar ik had er toen geen recept bij geschreven.

De gele kleur van de broodjes komt van kurkuma, ook wel koenjit of geelwortel genoemd. Als je een keer met verse geelwortel werkt, merk je wel dat alles meteen geel wordt (ook je vingers)! Ik gebruik daarom het liefste de poedervorm.
Kurkuma blijkt uit onderzoek ook een ontstekingsremmend effect te hebben in de darm, wat positief kan werken voor de gezondheid. :)

Ik gebruik ook sinaasappelsap in het recept. Dit kan je vers persen, maar eventueel uit een pak kan ook. Overig sap uit een pak, of sap geperst van de andere sinaasappels uit het netje, is trouwens ook prima om erbij te zetten op de Paasontbijt of Paasbrunch tafel! Heel veel profijt van de vitamine C in het sap zul je helaas niet hebben. Dit komt omdat het heel temperatuurgevoelig is, en na het bakken zal de vitamine C nagenoeg verdwenen zijn. De smaak (en ook een beetje kleur) van de sinaasappel blijven natuurlijk wel behouden. Bovendien helpt de vitamine C ook mee tijdens het rijsproces (ik heb wel eens ergens gelezen dat sommige broodbakkers wel eens een vermorzeld vitamine C-tabletje toevoegen aan hun brooddeeg.
Voor extra sinaasappelsmaak raad ik aan om de schil van een sinaasappel te raspen en toe te voegen aan je deeg.

Durf jij ze nog op te eten?

Pikachu-broodjes
Voor 10 broodjes

Ingrediënten
- 450 g bloem
- 2 tl kurkuma
- 1 tl suiker
- snufje zout
- 1 zakje droge gist
- 75 ml sinaasappelsap
- 200 ml water (handwarm)

Bereidingswijze
- Meng de bloem, kurkuma, suiker, zout en gist door elkaar in een kom.
- Maak een kuiltje in het midden en doe daar de sinaasappelsap en water in.
- Mix met een mixer met deeghaken het geheel tot een soepel deeg in ongeveer 3-5 minuten.
- Haal de deegbal even uit de kom, vet de kom in, doe het deeg terug en dek af met plastic folie. Laat het deeg op een warme plek ongeveer 45 minuten rijzen.
- Haal het deeg uit de kom en kneed het ongeveer 2 minuten op een licht met bloem bestoven werkblad (of op een plank). 
- Verdeel het deeg in 10 stukjes van ongeveer 76 gram. Maak er ovaalvormige bolletjes van en leg ze op een bakplaat met bakpapier. Dek af met een ingevet stuk plastic folie. en laat 10 minuten narijzen.
- Verwarm de oven voor op 220°C graden. Klop een eidooier los met een theelepel water.
- Maak met een puntige schaar (goed afwassen vantevoren als je geen keukenschaar hebt!), knipjes aan een zijde van het deegbolletje voor de oren. Aan de achterkant maak je drie knipjes diagonaal op elkaar op een bliksemvormige staart te maken. Vouw het puntige stukje aan de bovenkant van de staart naarbinnen.
- Maak met een sateprikker twee oogjes onder de knipjes van de oren. Gebruik dit prikkertje ook om met wat eigeel de puntjes van de oren donker te maken en twee strepen op de rug te maken.
- Schuif de bakplaat met de Pikachu's-to-be in de oven en bak de broodjes gaar in ongeveer 15 minuten. Laat afkoelen op een rooster.

Eet smakelijk en fijne Pasen!

Sushi-rijst

Afgelopen december heb ik in Amsterdam een sushi-workshop gevolgd. Mijn ervaring kan je hier lezen, het was ontzettend leuk! We uiteraard sushi gemaakt en ongeveer twee weken later had ik het thuis nog eens dunnetjes over gedaan met Kerst.

Voordat we kleine sushi gingen rollen, hadden we bij de workshop eerst uitleg gekregen over het bereiden van de sushirijst. Normaal gesproken kook ik mijn rijst heel makkelijk door de droge rijst met water in een pan te doen, het geheel aan de kook te brengen, laten pruttelen tot ik de korrels aan het wateroppervlak kan zien, vuur uit, deksel erop en laten staan. Maar het maken van sushi-rijst vergt toch iets meer moeite.

Het begint met de keuze van de rijst. Voor sushi wordt 'sushi-rijst' of 'Japanse rijst' gebruikt. Dit is een rijst met een korte korrel, in tegenstelling tot de langkorrelige rijst die meestal wordt gegeten in Nederland. Risottorijst en dessertrijst hebben wel een korte korrel.

De rijst (voor 4 personen ca. 700 g) was je eerst onder koud stromend water tot het water niet meer melkachtig van kleur, maar weer helder is. Vervolgens laat je de rijst zo'n 20-30 minuten uitlekkern in een zeef.
Er werd ons verteld dat Japanners de rijst meestal in een rijstkoker klaarmaken. Ik heb geen rijstkoker, dus ik kook de rijst in een gewone kookpan. De uitgelekte rijst gaat met water (800 ml) in de pan en dit wordt aan de kook gebracht. Verlaag de temperatuur van je kookplaat tot matig en laat ongeveer 7-8 minuten koken voordat je de temperatuur nog lager brengt en de rijst vervolgens nog 10 minuten laat sudderen (doe de deksel op de pan). Haal de pan van het vuur en laat de rijst even staan terwijl je de sushi-azijn maakt.

Voor de sushi-azijn doe je 200 ml Japanse rijstazijn met 120 gram suiker en 30 gram zeezout in een pannetje. Dit verhit je tot de suiker en het zout volledig zijn opgelost.
Voor de hoeveelheid gekookte rijst die ik hierboven heb beschreven (700 gram droog) heb je 160 ml van de sushi-azijn nodig.

Traditioneel wordt de (nog warme) rijst in een houten handai bak gedaan om de rijst verder af te koelen. Omdat ik (en ik denk de meeste Nederlanders) geen handai bak heb, heb ik gewoon een grote schaal gebruikt om de rijst in te doen.

De sushi-azijn sprenkel je geleidelijk over de rijst die je voorzichtig omroert met een houten spatel. Tijdens het roeren laat je met behulp van een waaier of ventilator de rijst afkoelen tot lichaamstemperatuur. Je ziet hier al een probleem ontstaan dat je drie handen nodig hebt; voor de azijn, het roeren en het afkoelen!

Het is gezellig als je iemand hebt die je in de keuken kan helpen met het wapperen van een waaier, maar als je dat niet hebt kan je afwisselend met een hand de azijn sprenkelen en wapperen. Of je gebruikt een op zichzelfstaande ventilator als je daar ruimte voor hebt. Ik heb op zelf adequate sushi-rijst verkregen zonder extra elektrische ventilator ;). De afgekoelde rijst doe je in een 'rijstcontainer' (of gewoon terug in de pan) en dek af met een natte doek (of de deksel), om te zorgen dat de rijst niet te veel afkoelt en/of uitdroogt.
En dan ben je klaar om sushi te gaan maken!

Mijn zus heeft een tijdje in Japan gewoond en verteld:

"De rijst wordt in Japan thuis altijd in de rijstkoker gemaakt. De reden hiervoor was, dat er in een gezin van 4 tot 6 mensen (afhankelijk van wie er mee-at) gewoon heel veel rijst gegeten werd: 's ochtends, 's middags en 's avonds. 's Ochtends werd er in veel gevallen ook rijst gekookt om mee te nemen in de lunchboxen. Het was wel altijd onze eigen rijst, van de rijstvelden rondom het huis. Meestal aten we de rijst gewoon zo uit een kommetje of maakten er onigiri van. Ook aten we het als chirashizushi (in een grote ronde bak van bamboe een laag rijst met daarbovenop allerlei 'sushi-ingredienten'. De bekende 'restaurant-sushi' maakten we echter nooit thuis. Als we het al aten, dan kochten we het. De lokale specialiteit was 'kakinohazushi' (sushi in kaki-blad), maar die kocht je in een doosje met enkel kakinohazushi. Als we normale sushi bestelden, was het een groot rond bord vol met allerlei bekende soorten sushi (vis, ei, garnaal, etc). De meeste sushi heb ik echter in restaurants gegeten, ook in Japan. Al deze restaurants hadden een lopende band waarop bordjes in verschillende prijsklassen langs je tafel bewegen. Dit kun je dus zo goedkoop of zo duur maken als je wil."

Er is dus niet een enkel recept voor chirashizushi, maar het kan op vele manieren gemaakt worden, afhankelijk van wat je lekker vind! Ik geef een voorbeeld:
Met ongeveer 350 gram sushirijst, bereidt volgens de hierboven beschreven methode, heb je voldoende voor 2-3 personen (of zelfs 4 wanneer je niet zulke grote eters aan tafel hebt). Een stuk verse tonijn (ca. 250 g) en verse zalm (ca. 400 g) heb ik in een koekenpan met wat olie kort gebakken aan beide kanten (het vel heb ik vantevoren van de zalm afgesneden en krokant gebakken in de oven). In diezelfde pan bakte ik een omelet van 1 ei. Zowel het ei als de vis heb ik in dunne reepjes gesneden en over de rijst verdeeld die ik in een brede schaal had gedaan. Als 'finishing touch' heb ik een vel nori in zo dun mogelijke reepjes gesneden en deze over de schaal gestrooid. Als laatste nog wat witte en zwarte sesamzaadjes. (Ik heb een beetje peper over de zalm gemalen voordat ik hem bakte, maar verder heb ik geen zout en peper gebruikt. Ik heb het ook niet gemist want er zat ontzettend veel smaak in het gerecht.) Serveer naar wens met sojasaus en wasabi.

Crispy thins

Vorige week had ik overheerlijke brownies gemaakt. Als je ze nog niet hebt gemaakt, zou ik het van harte aanraden! Dus deze week is het tijd voor een iets lichtere snack ;).

Ik was aan het bladeren in het notitieboekje wat ik in de keuken heb liggen om tijdens het koken in te schrijven, en ik kwam een recept tegen van crackertjes dat ik ongeveer anderhalf jaar geleden heb gemaakt, maar volgens mij nooit heb gedeeld! In dat recept heb ik rijstebloem gebruikt. Omdat ik dat momenteel niet in de kast heb liggen, besloot ik een nieuw recept te maken. Eentje met alleen tarwebloem. Dit nieuwe recept deel ik vandaag met jullie. En die andere? Die kan nog wel eventjes wachten, hij ligt toch al zo lang :P.

Dit recept voor crackertjes is heel simpel. Wat het meeste tijd kost is het feit dat je om de tien minuten in de keuken staat om een nieuwe batch in de oven te schuiven! Omdat ik hele dunne crackertjes wilde, kan je ook heeel veel crackertjes uit het beslag halen. De olie in het recept zorgt er voor dat de crackertjes vanzelf loslaten van het bakpapier.

Voor deze crackertjes heb je bakpapier nodig. Een bakplaat is niet echt noodzakelijk. Ik heb het bakpapier rechtstreeks op het ovenrooster gelegd zodat ik efficienter gebruik kon maken van de ruimte op het papier. Aan één vel papier heb je waarschijnlijk niet genoeg, omdat het beslag redelijk vloeibaar is, gaat het papier kreukelen en dan krijg je na een paar keer gebruiken gaatjes in je crackertjes omdat je het beslag niet meer vlak kan verdelen.

Crispy thins (naturel)
Voor ruim 100 crackertjes

Ingrediënten 

- 200 g bloem
- 5 g bakpoeder
- 25 g olijfolie (extra vergine)
- 10 g azijn
- 250 g water

Bereidingswijze
- Verwarm de oven voor op 185°C graden.
- Meng de bloem en het bakpoeder in een kom met een garde
- Voeg de olie, azijn en het water toe en mix de garde tot een glad beslag.
- Maak met een lepel flinke druppels op een vel bakpapier (ongeveer ter grootte van een halve theelepel/1 koffielepeltje beslag). Smeer met de achterkant van de lepel de druppels beslag uit tot rondjes.
- Schuif het vel bakpapier op het ovenrooster en bak in ca. 8 minuten goudbruin in de oven.
- Schuif de crackertjes van het bakpapier en maak nieuwe rondjes met het beslag. Bak tot het beslag op is.

Ik heb in het recept allemaal rondjes gemaakt. Maar je kan ook een grote 'plak' maken van het beslag. Bak deze 'cracker' dan 2-3 minuten langer in de oven en breek hem daarna in stukjes.

Bovenstaand recept geeft naturel crackertjes, maar je kan er ook een eigen draai aan geven. Ik heb geen zout gebruikt in de crackertjes, zo naturel smaken ze al erg goed. Enkele voorbeelden wat je op de crackertjes kan strooien voordat je ze in de oven schuift is sesamzaad of maanzaad, grof zeezout, peper. Maar ook bijvoorbeeld amandelschaafsel of nougatine geeft weer een hele andere smaak.

Deze crackertjes zijn zo dun dat ze niet echt geschikt zijn om te beleggen met salade bijvoorbeeld. Maar ze zijn wel heerlijk om gewoon los te eten. Prima alternatief voor chips eigenlijk!

Eet smakelijk!

Sprookjesachtig lekkere Brownies

Ik heb variaties gemaakt op brownies: brownamico's, zoete aardappelbrownies.... Maar een recept voor klassieke 'naturel' brownies, die had ik nog niet! Tot vandaag in ieder geval, want ik heb nu dat gat in mijn receptenrepertoire opgevuld!

Ik kwam er op omdat mijn zus een linkje doorgestuurd kreeg van een recept voor cheesecakebrownies. Het eerste 'ingrediënt' was echter 'koop een pakje brownie-mix'...
"Jij kan dat vast ook wel maken", zei ze tegen mij, "zonder pakje uit de winkel. Wil je die voor mij maken?"
Alleen toen bedacht ik me dus dat ik nog geen recept had voor gewone brownies! Voordat ik een cheesecakelaagje toe voeg, wil ik eerst een goede basis hebben. Want zo'n klassieker hoort eigenlijk wel in je repertoire te zitten. Het recept voor de cheesecakevariant komt een volgende keer!

In de keuken fabriceerde ik maar direct twee verschillende recepten. Die tweede had ik eigenlijk helemaal niet hoeven maken, het was meteen de eerste keer raak! Gelukkig had ik genoteerd hoeveel ik van alles in de kom deed...

Toen mijn blikje met brownies uit de oven kwam, zag het er al mooi 'craquelé' uit aan de bovenkant.

Ik had ook twee cupcakevormpjes gevuld met beslag, zodat ik meteen kon proeven. De rest van de brownies moest helemaal afkoelen. Het mooie brownie-uiterlijk maakte de verwachtingen die ik had gekregen bij de smaak zeker waar! Zo lekker!

Ik kan zeker adviseren om echt even iets anders te gaan doen terwijl de brownies afkoelen, want anders ga je direct in de aanval! De brownies zijn superzacht, vol van smaak, niet te klef of te droog maar precies er tussenin, tja... wat kan ik er nog meer van zeggen? Ga ze gauw maken!! ;)

Brownies

Ingrediënten
- 150 g pure chocolade (ik heb Verkade chocolade gebruikt)
- 150 g ongezouten roomboter
- 3 eieren
- 210 g kristalsuiker
- 60 g bloem
- 15 g cacao

Bereidingswijze
- Verwarm de oven voor op 180°C graden. Zorg dat je een brownievorm (20x20 cm) klaar hebt staan, vet deze in of bekleed met bakbakpapier. Cupcakevormpjes kunnen ook.
- Breek de chocolade in blokjes en doe deze samen met de roomboter (in blokjes) in een kom. Zet de kom op een pan met heet water en laat au bain marie smelten. Laat de vloeibare chocolademassa afkoelen tot ongeveer handwarmte (tussendoor roeren). (Je kan de boter en chocolade eventueel ook smelten in de magnetron.)
- Mix, met de mixer op de hoogste stand, de eieren met de suiker in een kom schuimig en bleek van kleur (ca. 1-2 minuten).
- Spatel een beetje van het eimengsel door de chocolade. Doe daarna alle chocolade bij het ei in kom en spatel er doorheen tot de kleur egaal chocoladebruin is.
- Zeef de bloem en cacao boven de kom en spatel er doorheen.
- Verdeel het beslag over de brownievorm of de cupcakevormpjes. Bak de brownies gaar in ca. 30 minuten (17 minuten voor de cupcakes). Het is goed als een sateprikkertje er schoon uitkomt.
- Laat helemaal afkoelen voordat je hem in blokjes snijdt.

Eet smakelijk!

Heineken Bakery

Afgelopen zaterdag 18 maart opende Heineken een tijdelijke bakkerij in Amsterdam op de Vijzelgracht. Op praktisch een steenworp afstand van de Heineken Experience (brouwerij). In deze Heineken Bakery wordt brood gebakken met het gist wat ook voor het brouwen van Heineken bier wordt gebruikt.

De reclame van Heineken had me best wel nieuwsgierig gemaakt, dus ik was een kijkje gaan nemen in de Heineken Bakery.

Het was een echt bakkersformaat (klein) zaakje met een lange toonbank waar een aantal dames broden in papier aan het wikkelen waren en ze afrekenden. Aan de korte kant stond een kortere werkbank waar twee bakkers bezig waren met het bakken van de broden. Ze mengden de ingredienten voor het deeg en haalden ook de broden uit de oven.

Wat me als eerste op viel was dat ze absoluut niet zuinig waren met het uitdelen van stukjes brood om te proeven. Er bleven maar planken overal op de tafels geschoven worden.

Een van deze bakkers was meesterboulanger Mark Plaating. Hij heeft ook het recept voor dit brood ontwikkeld. Of eigenlijk; hij had zelfs een stuk of 9 verschillende recepten gemaakt! Heineken had het recept uitgekozen waarvan het brood in de Bakery over de toonbank ging. Eigenlijk vond hij een van de andere recepten zelf het lekkerst, verklapte hij mij. In dat recept had hij gebruik gemaakt van paarse tarwe, wat een frisse smaak aan het brood geeft. Maar die smaak vond Heineken toch net wat te uitgesproken, en dus hadden ze voor een ander brood gekozen.

Toen ik vroeg of het Heineken A-gist hetzelfde werkte als gewone gist, vertelde Mark Plaating dat het er wel hetzelfde uitzag als gewone droge gist, maar dat het niet hetzelfde werkte. Hij heeft er best een tijd op zitten broeden over hoe hij het moest verwerken. Deze gist kan namelijk helemaal niet goed tegen warmte. Deze psychrofiele gist gaat al dood bij 30°C, en groeit het best bij een temperatuur van 10°C. "Die staat nu helemaal vol met broden die staan te rijzen, voor morgen", zei Mark terwijl hij naar een grote koelkast wees die achter hem stond. Het rijzen duurt ook minstens een dag, bij een lage temperatuur gaat het langzamer dan bij een hogere temperatuur.

Heineken bier had op diverse manieren een toepassing gekregen in het uiteindelijke recept. Uiteraard de A-gist rechtstreeks. Maar tevens was er ook 'poulish' gebruikt, dat is een soort papje gemaakt met deze A-gist. Daarnaast was nog grofgemalen tarwe die werd gebruikt, geweekt in Heineken bier. De tarwe werd daardoor wat 'zwaarder' van smaak. Wat fijner gemalen tarwe had hij in karnemelk geweekt, dat geeft dan weer een zuurdere, frissere smaak.

Wat Mark vooral de uitdaging had gevonden bij het ontwikkelen van het recept, was dat het een bijzonder brood moest zijn, maar aan de andere kant moest het wel een 'allemans'-brood zijn.
Naar eigen zeggen was Mark eigenlijk best kort bezig geweest om de uiteindelijke recepturen te verkrijgen; 2,5 week. Normaal gesproken is hij voor wedstrijden wel een jaar bezig.
"Toch heb ik er toch wel nachten over zitten denken", zegt Mark. Maar uiteindelijk is het gelukt om een bijzonder, maar toch 'normaal' brood te maken!

Het brood heeft een stevige korst, zit vol zaden, en het kruim is luchtig maar ook wat plakkerig. Het brood heeft een hele milde lichtfrisse smaak. De Heineken Broodbakkers raden het brood aan met een dipje van olijfolie, roomboter, of gewoon naturel uit de hand!
Als je ook wil proeven, moet je snel zijn! De Bakery is nog open t/m 21 maart 2017.

Sojasaus Chocolade Mousse

Het volgende recept is het vierde en laatste recept wat ik had bedacht voor de sojasaus receptenwedstrijd.

Deze superluchtige chocolademousse is minder zoet dan 'gewone' chocolademousse. Zowel de sinaasappel als de sojasaus in het recept zijn een tegenhanger voor het zoete van de suiker en chocolade (hoewel pure chocolade van zichzelf natuurlijk ook al wat bitterder is dan melk- of witte chocolade). Het geeft een hele andere smaaksensatie aan de chocolademousse!
Je kan eventueel ook deze mousse maken zonder de sojasaus.

Op de foto heb ik de mousse gedecoreerd met sesam-koekkruimeltjes.

Sojasaus Chocolade Mousse 

Ingrediënten: 

- 100 g pure chocolade
- 150 g ongezoete slagroom
- 60 g suiker
- 20 g Kikkoman Sojasaus minder zout
- 20 g water
- Sinaasappel
- Verse gember
- 2 eiwitten 

Bereidingswijze: 

- Smelt de chocolade met 25 g van de slagroom au bain marie.
- Breng in een klein pannetje de suiker, sojasaus en water aan de kook tot het wat stroperig wordt.
- Doe ondertussen in een kom de rest van de slagroom en rasp met een fijne rasp de schil van een ½ sinaasappel en een stukje gember hierboven.
- Klop de slagroom tot zachte pieken (niet helemaal stijf).
- Mix de eiwitten in een vetvrije kom tot het wit begint te worden. Blijf mixen tot stijve pieken terwijl je voorzichtig de sojastroop erbij giet.
- Giet de chocola over in een andere (niet warme) komen roer met een spatel in de chocolade tot deze niet niet meer warm/lauw aanvoelt.
- Spatel rustig de slagroom in delen door de chocolade en vervolgens de geklopte eiwitten.
- Zet de mousse minstens 2 uur in de koelkast tot gebruik.

Eet smakelijk!

(Spek) pannenkoeken met sojasaus

Pannenkoeken!
Vooral mijn vader zijn dag wordt helemaal goedgemaakt als er 's avonds pannenkoeken op het menu staan. Het is een simpel recept en ook gewoon lekker Nederlands.
Maar voor de Kikkoman wedstrijd had ik er een kleine twist aan gegeven door wat sojasaus in het beslag te verwerken. Het zoutige combineert prima met zoete stroop die je na het bakken op je pannenkoek schenkt :).

Uiteraard voor gewone pannenkoeken kun je de sojasaus weglaten uit het beslag. Naast naturel pannenkoeken zijn ook bijvoorbeeld kaaspannenkoeken of appelpannenkoeken (deze bak je op exact dezelfde manier als onderstaand spekpannenkoeken-recept) een aanrader!

Spekpannenkoeken met sojasaus 

Ingrediënten: 

- 200 g bloem
- 300 g melk
- 1 ei
- 30 g Kikkoman sojasaus minder zout
- 150 g ontbijtspek 

Bereidingswijze: 

- Doe de bloem in een kom.
- Maak een kuiltje in het midden en doe daar het ei, melk en de sojasaus in.
- Mix het geheel met een garde (of mixer) tot een glad beslag.
- Verhit wat olie in een koekenpan. Leg drie plakjes ontbijtspek in de pan en bak deze tot ze wat gebruind en gerimpeld zijn.
- Schenk een soeplepel pannenkoeken beslag erbij en laat de pannenkoek bakken op matig vuur tot de bovenzijde(bijna) gestold is. Check regelmatig even de onderzijde van depannenkoek door heme en beetje op te tillen.
- Draai vervolgens de pannenkoek om en laat nog 1-2minuten bakken tot ook deze kant goudbruin is. - Laat de pannenkoek op een bord glijden. Dek af met aluminiumfolie of een tweede bord en bak pannenkoeken van de rest van het beslag.
- Serveer de spekpannenkoeken met stroop en eventueel extra sojasaus.

Millionaire's Applepie

Als je de loterij zou winnen en ineens miljonair zou zijn, wat zou je dan doen?

Als je geen loterijwinnaar, 'business-gigant' of Hollywood celebrity bent is de kans niet zo groot dat je bakken met geld op je bank rekening hebt staan. Maar stel dat je zo'n meer dan ruime financiele meevaller zou krijgen. Wat zou je dan doen met het geld? Vakantie? Verhuizen? Nieuwe auto? Al het voorgaande?
Zelf zou ik het denk ik gewoon op de bank zou zetten tot ik er iets van nodig heb. Het grootste verschil is denk ik dat je minder lang hoeft na te denken over grote uitgaven.

Om ook de gemiddelde persoon een beetje in luxe te laten baden heb ik een variant gemaakt op Millionaire's shortbread, ook wel Caramel Shortbread genoemd. Shard Aerliss heeft geprobeerd om te achterhalen waarom het zo heet, maar is er uiteindelijk niet uitgekomen..
Ik heb iets meer laagjes gemaakt, en er een appeltaart-twist aan gegeven. De inspiratie om meerdere laagjes te maken, haalde ik uit de 'Opera cake', die bestaat uit een heleboel dunne laagjes! Mijn recept is zonder twijfel gemakkelijker te maken dan de Opera cake en misschien iets ingewikkelder dan de caramel shortbread, maar daarom zeker niet minder lekker.

Millionaire's Applepie 

Ingredienten:

Bodem
- 60 g roomboter
- 65 g witte basterdsuiker
- 120 g bloem
- 1 tl kaneel
- 1 1/2 el water
Spijslaag
- 150 g amandelspijs
- 1 eidooier
- rasp van 1 citroen
Appelgelei
- 2 appels (Granny Smith)
- sap van 1 citroen
- 100 g rozijnen
- 1,2 g agar
- 80 g kristalsuiker
Toppings
- Karamelsaus
- 50 g pure chocolade
- amandelschaafsel 

Bereidingswijze:
- Vet een vierkante bakvorm (bijvoorbeeld een brownie-blik) in en bekleed met bakpapier (invetten zorgt ervoor dat het papier goed op zijn plek blijft zitten).
- Verwarm de oven voor op 180 graden.
- Meng voor de bodem suiker, bloem en kaneel in een kom. Doe de boter in blokjes erbij en kneed met (koude) vingers tot een kruimelig geheel. Voeg vervolgens het water toe zodat je een samenhangend deeg krijgt. Verdeel het deeg gelijkmatig over de bodem van het bakblik en druk aan.
- Prak met een vork de amandelspijs, eidooier en citroenrasp goed door elkaar. Verdeel dit met natte vingers tot een dunne laag op het koekdeeg in de bakvorm.
- Bak de twee lagen 12-15 minuten in de oven. Laat helemaal afkoelen op een rooster. Haal de koeklagen ui de bakvorm en bekleed hem opnieuw met bakpapier.
- Haal het klokhuis uit de appels, schil ze er rasp het vruchtvlees boven een vergiet die je op een kom hebt gezet. Duw met een lepel het vocht uit de rasp.
- Knijp de citroen uit boven de rasp.
- Meng 100 g rozijnen door de rasp.
- Neem 100 ml van het opgevangen appelsap (als je minder hebt vul het dan aan met water, ik heb zelf ongeveer 20 ml water toegevoegd), en breng dit met de agar aan de kook tot de agar is opgelost.
- Voeg de suiker toe en roer tot de vloeistof weer helder is.
- Verdeel de appelrasp met rozijn over de schone bakvorm en giet de agar er voorzichtig overheen. Laat volledig opstijven.
- Leg de opgesteven appellaag op de bodemlagen.
- Verdeel met een lepel een laagje karamel over de gelei.
- Rooster het amandelschaafsel goudbruin in een droge koekenpan.
- Smelt de chocolade (au bain marie, of in de magnetron van afwisselend 10-20 seconden verwarmen en roeren). Verdeel de chocolade over de taart en decoreer met het amandelschaafsel.
- Snijdt de taart in blokjes voor het serveren (als je een mes opwarmd onder de hete kraan kan je makkelijk door de chocolade snijden).

Eet smakelijk!

Karamelblokjes

Ik heb alweer een supersnel recept! Het kost je ongeveer 20 minuten om te maken, en als je niet oplet, is je baksel ook supersnel verdwenen!
Deze karamelblokjes hebben sojasaus als verrassend ingrediënt. Dit is een van de andere recepten die ik in had gestuurd voor de Kikkoman wedstrijd. Je kan eventueel de sojasaus ook weglaten.
Met de topping kan je ook variëren. Hier heb ik nougatine op de blokjes gestrooid. Maar chocoladedruppels zouden ook een prima combinatie vormen!

Je hebt voor dit recept een brede vorm nodig waar je karamel in kan uitharden. Je kan hierbij denken aan een brownievorm of kleine bakplaat. Maar ook een kleine ovenschaal kan je gebruiken.

Karamelblokjes 

Ingrediënten

- 40 g ongezouten roomboter
- 280 g lichtbruine basterdsuiker
- 100 ml ongezoete slagroom
- 1 tl vanille-essence
- 5 ml kikkoman sojasaus minder zout
- Nougatine (optioneel) 

Bereidingswijze 

- Leg een vel bakpapier in een brede bakvorm.
- Doe de boter, basterdsuiker en slagroom in een steelpannetje. Breng rustig (zodat de suiker kan smelten) aan de kook en laat pruttelen tot het een temperatuur van (minstens) 116°C heeft bereikt.
- Haal de pan van het vuur en laat 5 minuten staan.
- Roer de massa flink door met een garde tot het dikker begint te worden (ca. 2 minuten), voeg dan 1 tl vanille-essence en 5 ml Kikkoman sojasaus minder zout toe en roer er door.
- Giet de massa in de vorm en strijk plat.
- Eventueel de bovenzijde bestrooien met nougatine.
- Laat volledig afkoelen op kamertemperatuur. Snijd in blokjes.

Wentelteefjes voor Valentijnsdag

Komende dinsdag is het weer Valentijnsdag! Ik ging eens nadenken wat voor recept ik daarbij zou bedenken. De afgelopen jaren heb ik macarons gemaakt, of hartjes-koekjes. Maar een bijzonder ontbijtje leek me ook wel eens leuk. Ik koos voor wentelteefjes!

Wentelteefjes zijn makkelijk te maken en je hebt er niet veel bijzondere dingen voor nodig. De meeste mensen hebben standaard wel brood, melk en eieren in huis. Voeg daar nog wat suiker en kaneel aan toe en dan ben je er al!
Vervolgens kan je je lieve vriend/vriendin (of ouders! :P) een heerlijk ontbijtje serveren. Verse aardbeien zijn nu niet in het seizoen, dus zijn ze minder zoet en ook best duur. Daarom heb ik een doosje diepvriesaardbeien in een pannetje gedaan met een scheutje water en wat suiker en ze zacht gekookt. Superlekker!
Tipje: Ook de keuken netjes achterlaten! ^-^

Oorspronkelijk komt het idee van wentelteefjes voort uit de gedachte om van oud brood nog iets lekkers te maken, om te voorkomen dat het brood weggegooid zou worden. In het Frans heten wentelteefjes 'Pain perdu' (vergeten brood). Het maken van wentelteefjes werkt ook het prettigst met brood dat al wat ouder is. Omdat het wat droger is valt het minder makkelijk uit elkaar.

Wentelteefjes maak je door sneetjes brood te wentelen door melk en ei en deze vervolgens aan twee kanten in de koekenpan te bakken. Hier zijn best veel variaties op te maken. Ik las dat het ene recept het brood eerst in de melk liet weken om het vervolgens door geklopt ei te halen, terwijl andere recepten de melk en eieren al meteen door elkaar klopten alvorens het brood er in te dopen. Ik heb beide manieren uitgeprobeerd en eigenlijk was er niet zo'n groot verschil in eindresultaat. Dus met het oog op minder afwas zeg ik; doe maar gewoon door elkaar! ;)

Sommige recepten zeggen dat je je brood tot wel 4 minuten moet laten weken in de melk. Maar ik kan aanraden om het brood juist kort te dippen in het melk/ei-mengsel. Dit omdat het brood anders heel veel van de melk opzuigt waardoor het erg zwaar wordt.
Bakken kan je doen in boter en/of olie. Olie wordt heter in de pan, waardoor je een knapperiger resultaat krijgt (denk aan frituren). Als je boter gebruikt voegt dat extra smaak toe aan je broodje, maar let wel op dat je boter niet verbrand. Ik heb een een scheutje olie met een klontje boter samen in de pan gedaan, om het beste van beide te hebben :). Kijk maar wat je beschikbaar hebt.

In mijn recept heb ik gewoon volkoren brood gebruikt, maar andere soorten brood zijn ook bruikbaar. Denk bijvoorbeeld aan wit brood of stokbrood. Briochebrood wordt ook wel eens gebruikt (dat is van zichzelf al zoeter), rozijnenbrood zou zelfs ook kunnen (maar let op dat de rozijntjes niet verbranden in de pan). Ook hier geldt dus; kijk maar wat er beschikbaar is!

WentelteefjesVoor ca. 4 sneetjes brood 

Ingredienten
- 4 sneetjes brood
- 125 ml melk
- 1 ei
- 1 el suiker
- kaneelsuiker (kant-en-klaar of suiker gemengd met kaneel) 

Bereidingswijze
- Klop in een platte schaal (of een diep bord of deksel waar je boterham plat in kan liggen) de melk, het ei en suiker met een vork.
- Zet een koekenpan op het vuur en verhit met wat boter en/of olie.
- Leg je boterham in het melk/ei-mengsel, draai hem om zodat de andere kant ook nat is, en leg de boterham in de pan. Bak ca. 3 minuten op middelhoog vuur. Keer hem om wanneer de onderkant mooi bruin is en bak zo ook de andere kant van de boterham.
- Leg op een bord en bestrooi met kaneelsuiker.
- Bak zo ook de rest van de boterhammen.
- Meteen serveren want warm is het lekkerst! (Koud smaakt overigens ook prima.)

Slaap je liever uit, voel je er niet veel voor om (schoon)ouders tegen te komen in de keuken of heb je gewoon niet zo'n zin om ontbijt te maken. Dan kan je ook iets liefs bij de koffie of thee leggen :).
Steek bijvoorbeeld met een koekvormpje hartjes uit (mini)rozekoekjes.

Fijne Valentijnsdag!

Gembercouscous met cashews en groenten

Eigenlijk maak ik in de keuken veel meer hartige gerechten dan zoetigheden. Avondeten staat namelijk dagelijks op het programma, terwijl koekjes, cakejes en taartjes niet dagelijks worden gemaakt. Misschien als ik ooit een patisserie begin dan natuurlijk wel! Omdat ik het dan kan verkopen kunnen meer mensen proeven en wordt ik zelf ook niet tonnetje rond omdat ik zelf alles opsnoep ;P. Maar voorlopig ben ik nog even bezig met studeren.

Net als de meeste cakejes, maak ik de hartige gerechten ook gewoon op gevoel. Het feit dat ik niks afweeg of afmeet maakt het wat lastiger om er een recept van te schrijven, vandaar dat er vaker zoete gerechten op mijn blog verschijnen. Deze keer heb ik wel gelet op de hoeveelheden die ik heb gebruik, dus in deze blogpost heb ik een hartig recept voor jullie. Het staat met 20 minuten op tafel, dus dit is een handig recept als je maar weinig tijd hebt om te koken.
Je kan het als hoofdgerecht maken, maar het is ook (eventueel afgekoeld) lekker als lunchgerecht (als je restjes over hebt!). Heb je meteen wat extra groenten op! Als je het bewaard, houd dan wel de nootjes apart, omdat ze anders zacht worden.

Gembercouscous met cashews en groenten
(voor 2 personen) 

Ingredienten:
- 375 ml water
- 150 g couscous
- 1/2 tl kerriepoeder
- 1/2 tl komijn,
- 1 tl gedroogde koriander
- Rasp van ca. 1 cm verse gember
- 2 grote wortels (ca. 300 g)
- 2 paprika's (ca. 300 g)
- 100 g ongezouten cashewnoten
- 1 tl sesamolie 

Bereidingswijze
- Breng het water aan de kook.
- Meng in een (aardewerken) kom de couscous met de kruiden en gember. Schenk het kokende water erover en dek de kom af met aluminiumfolie. Zet opzij en laat ongeveer 15-20 minuten wellen.
- Snijd ondertussen de wortels en paprika's in stukjes en laat deze in een pan met een klein laagje water in ongeveer 7 minuten zacht stomen (deksel op de pan).
- Bak in een koekenpan met 1 el olie de cashewnoten rondom bruin en geurig. Laat de nootjes even uitdampen op een keukenpapiertje.
- Roer de couscous los met een vork en meng de sesamolie er doorheen.
- Serveer de couscous met de groenten en cashewnootjes.
- Peper en zout kunnen eventueel naar smaak nog toegevoegd worden.

Eet smakelijk!