woensdag 29 mei 2013

Oma's appeltaart

Een bezoekje aan oma; standaard kwam er een stukje appeltaart bij de koffie, thee of vruchtensap.
Altijd dezelfde taart. Maar dat was niet erg, want hij smaakte lekker!
Het is geen traditionele 'Hollandse' appeltaart met een korst van zanddeeg, een ruitpatroon bovenop en een vulling van appel, rozijnen en kaneel. Dit exemplaar was op basis van cakebeslag, met ingekerfde partjes appel en naderhand bestreken met abrikozenjam en bestrooid met poedersuiker.
Nu maak ik deze taart voor oma!

Kies voor de appels bij voorkeur een zoete, maar stevige appel. Zoals bijvoorbeeld jonagold, elstar of breaburn.


Oma's appeltaart
(voor 8 personen)

Ingrediënten:
- 160 gr bloem
- 10 gr custardpoeder (1 el)
- snufje zout
- 2 tl bakpoeder
- 130 gr (room)boter, ongezouten
- 130 gr witte basterdsuiker
- 1 zakje vanillesuiker
- 1 tl citroenrasp (of -essence)
- 3 eieren, middelgroot
- 2-3 el melk
- 25 gr amandelschaafsel (bij voorkeur even geroosterd in een droge koekenpan)
- 2 grote appels (je gebruikt ca. 1,5 appel.)
- 2 el abrikozenjam
- poedersuiker

Bereidingswijze:
- Zeef de bloem met custardpoeder, zout en bakpoeder in een aparte kom. Zet even opzij.
- Mix de boter zacht. Voeg de suiker, vanillesuiker en citroen toe en mix tot het 'zalvig' is.
- Voeg één voor één de eieren toe. Doe het volgende ei er pas bij als het vorige volledig is opgenomen.
- Spatel de gezeefde bloem om en om in delen met de melk door het beslag tot een egale massa.
- Spatel als laatste de amandelen erdoor.
- Vet een ronde springvorm met een doorsnede van 20-24cm in en bebloem deze. Verwarm de oven voor op 160°C graden.
- Doe het beslag in de springvorm en verdeel gelijkmatig met een (herhaaldelijk) natgemaakt bolle achterkant van een lepel.
- Schil de appels en snijdt ze in kwart-partjes. Kerf de bolle kanten in (dus niet volledig doorsnijden). Leg de appelpartjes met de bolle kant naar boven in het beslag in de springvorm.
- Bak het geheel in ca. 45 minuten gaar in de oven.
- Verwarm de abrikozenjam in een pannetje zodat deze vloeibaarder wordt. Bestrijk de bovenkant van de taart ermee.
- Bestrooi vlak voor serveren met poedersuiker.


Bovendien: Het is nu zulk druilerig en nat weer in Nederland (terwijl het toch al lang zomer is!), dat vráágt gewoon om appeltaart!

vrijdag 24 mei 2013

Amandelschuimpjes

In de koelkast had ik nog een paar eiwitten over. Die gooi ik natuurlijk niet zomaar weg.
Deze keer besloot ik er schuimpjes van te maken, want die had ik al een tijdje niet meer gemaakt.
Ik besloot op amandelschuimpjes, zie hieronder het recept. Het is geen moeilijk recept!
Het zijn wel veel schuimpjes, als je wil kan ja gemakkelijk de hoeveelheden in het recept halveren ;). Maar toch gingen de schuimpjes hier snel op (verslavend)!

Sommige had ik na het bakken en afkoelen tegen elkaar geplakt met chocoladeglazuur ertussen. Een glazuur met veel cacao, niet te zoet, zodat het prima in balans was met de zoete schuimpjes.
De schuimpjes zijn wel kruimelig, dus voor de dubbele schuimpjes is een kleiner formaat misschien aan te raden, zodat je ze in een keer in je mond kan stoppen (let wel op dat de baktijd dan aangepast moet worden).

Amandelschuimpjes
(Voor ca. 80 stuks (enkel) of 40 dubbele, eigen recept)

Ingrediënten
- 4 eiwitten
- snufje zout
- 300 gr kristalsuiker
- 1 tl amandelessence
- geschaafde amandelen (ca. 50 gr)

Bereidingswijze
- Klop de eiwitten stijf met een snufje zout en onder het toevoegen van de kristalsuiker en amandelessence tot een mooie stevige witte massa. Gebruik hiervoor een (hand)mixer op de hoogste stand.
- Verwarm de oven voor op 150°C graden.
- Doe het schuim in een spuitzak en spuit rondjes van ca. 3 cm doorsnee op een met bakpapier bekleedde bakplaat. Bestrooi de toefjes met geschaafde amandelen.
- Schuif de bakplaat in de oven en bak de schuimpjes 40-50 minuten (controleer na 40 minuten of de amandeltjes al een beetje goudbruin zijn, anders nog enkele minuten langer bakken).
- Laat de schuimpjes volledig afkoelen.
- Plak eventueel twee schuimpjes op elkaar met behulp van chocoladeglazuur.

zaterdag 11 mei 2013

Notenkarameltaartjes met peer

Of ik iets wilde bakken voor een verjaardag, als cadeautje. Wel iets specialers dan simpele koekjes, kleiner dan een hele cake... Kleine taartjes zijn dan een prima optie! Ik heb een 'tartelet'-bakplaat waar ik 4 kleine taartjes in kan bakken met een doorsnee van ca. 8 cm.

In verband met weinig tijd heb ik gekozen voor een simpele bodem van bladerdeeg. Het idee fruit met karamel(saus) is afkomstig van de 'banoffee-pie' die in Amerika erg populair is. Daar wordt banaan in gebruikt. Ik koos voor peer. Ook verrijkte ik de karamel met grofgehakte gemengde noten. Ik had nog een mixje van pecan, cashew, hazelnoot en amandel; een prima combi voor deze taartjes met karamel!

Notenkarameltaartjes met peer
(4 stuks, eigen recept)


Ingrediënten:
- 4 plakjes bladerdeeg
- 50 gram gemengde noten (pecan, cashew, hazelnoot, amandel), grof gehakt
- 100 gr suiker
- 150 ml slagroom (kamertemperatuur)
- 30 gr roomboter
- 1 peer
- grof zeezout

Bereidingswijze:
- Verwarm de oven voor op 200°C graden. Laat de plakjes bladerdeeg uit de vriezer eerst 5-10 minuten ontdooien. Vet de taartvormpjes in en druk de bladerdeegplakjes licht in de vorm. Prik gaatjes in de bodems, vul vervolgens met bakpapier en bakbonen en bak de taartbodems blind in 8 minuten. Verwijder de papiertjes met bakbonen en bak in nog ongeveer 4 minuten gaar. Als de bodems alsnog omhoog gekomen zijn; gewoon platduwen.
- Doe de suiker in een koekenpan en zorg dat het gelijkmatig over de bodem verdeeld is. Laat de suiker smelten en caramelliseren op laag/middel vuur. Wanneer alle suiker is opgelost en het goudbruin is geworden, doe dan de gehakte noten erbij.
- Vervolgens de room erbij. Pas wel op want het kan spetteren!
- Roer op laag vuur alles door elkaar tot alles gemengd is. Laat langzaam weer aan de kook komen en laat ongeveer 5 minuten rustig pruttelen.
- Haal de pan van het vuur en roer de boter door de caramel.
- Schil de peer, snijdt in kwarten en verwijder het klokhuis. Snijdt dunne plakjes van de kwarten en bedek de bodems van de bladerdeegbakjes met peer (ongeveer 2 laagjes). Je hebt niet alle peer nodig.
- Schep met een lepel de notencaramel over de peer zodat de hele bovenkant bedekt is. Maal wat grof zeezout over de caramel (niet te veel). Laat volledig afkoelen.

zaterdag 4 mei 2013

Tagliatelle met kip en asperges

Voor dit zomerse recept heb ik asperges uit een pot gebruikt. Natuurlijk kun je ook kiezen voor verse asperges, vooral nu ze in het seizoen zijn! Let dan wel op dat je ze wat langer moet koken. De asperges uit pot hoef je in principe alleen nog maar een beetje op te warmen (je kan ze ook koud eten).

Peterselie
 Ook heb ik verse peterselie uit de tuin gepakt, die stond er zo mooi bij in het zonnetje vandaag.

Tagliatelle met kip en asperges
(voor 4-5 personen, eigen recept)

Ingrediënten
- 500 gr kipfilet
- 1/2 ui
- 2 potten asperges (totaal uitlekgewicht 790 gr)
- 500 gr tagliatelle
- 2 volle handjes verse peterselie, gewassen

Bereidingswijze:
- Breng een grote pan met water aan de kook voor de pasta.
- Snijd de kipfilet in blokjes en snipper de ui.
- Verhit wat olie in een koekenpan en bak de kipblokjes rondom goudbruin. Breng op smaak met peper/zout. Doe de ui erbij in de pan en roerbak tot de kip gaar is.
- Doe de nestjes tagliatelle in de pan met water en kook 6-8 minuten gaar. Laat de asperges uitlekken en snijd ze in stukjes van ca. 1,5 cm lang. Voeg de aspergestukjes bij de tagliatelle ongeveer 3-4 minuten voor het einde van de kooktijd.
- Hak de peterselie fijn.
- Giet de pasta met asperges af. Doe de kip met ui erbij in de pan en ook de peterselie. Geef ook een extra draai aan de pepermolen boven de pan. Schep het geheel om.

De pasta serveerde ik nog met een salade.
Overigens is dit gerecht ook prima koud te serveren als pastasalade. De asperges hoef je in dat geval niet mee te koken. Spoel de pasta na het koken af onder koud water.

(PS. Ik ben al over de 6000 pageviews heen! :D)

donderdag 2 mei 2013

Tofu-bananenpudding (suikervrij)

Een supersnel toetje!
Ik maakte dit in een mini-hakmolen van Tupperware. Je kan de mesjes zo hard laten draaien dat het net een mini-blender is. En het is minder schoonmaakwerk dan een hele keukenmachine (ghe-ghe :P).

De hoeveelheid van dit recept is precies genoeg voor één persoon. En bovendien is het zuivelvrij èn suikervrij!

Tofu-bananenpudding
(Eigen recept, 1 persoon)

Ingrediënten:
- 1 pakje silken tofu
- 1 banaan
- 2 à 3 el agavesiroop
- 1 tl citroensap
- scheutje vanille-essence
- snufje zout

Bereidingswijze:
- Doe alle ingredienten bij elkaar in de (mini)blender.
- Blenden tot het glad is.
- Serveer direct of zet tot het serveermoment in de koelkast.
- Bestuif met wat cacaopoeder of kaneel vlak voor het serveren.


Behalve banaan kan je ook kiezen voor ander (zacht) fruit zoals mango of aardbeien!

woensdag 1 mei 2013

Geproefd: Liga Fruitcrisp

Liga heeft een nieuw product in hun assortiment geïntroduceerd: Liga Fruitcrisp.
Je kon je (net als bij sultana) opgeven om de nieuwe koekjes te testen, dus dat deed ik.

Ik kreeg een grote doos met de post. Helemaal bedrukt van buiten, echt een luxe doos voor 2 pakjes koekjes!

Ook deze koekjes zijn door mij dus aan een grondige test onderworpen.
Ze zijn onder andere beoordeeld op geur, textuur en smaak. De testresultaten zijn natuurlijk op basis van mijn persoonlijke mening.

Liga Fruitcrisp
Wat is het en wat beloven ze?
Liga fruitcrisp is een "lekkere knisperende krokante biscuit, rijk aan granen en gevuld met een heerlijke fruitvulling." Dat is hoe de Liga hun nieuwe product omschrijft. "Misschien wel de lekkerste van Nederland?", hopen ze. Maar dat zal nog moeten blijken. De fruitcrisp komt in de smaken bosvruchten en appel-kaneel.
De koekjes zitten per twee stuks verpakt in een zilverkleurige ondoorzichtige verpakking.

Uiterlijk & geur
De koekjes zijn ca. 4x9 cm groot en 5 mm dik. Het doet me in de eerste instantie best sterk denken aan Sultana, vooral met de perforaties in de bovenkant. In beide pakjes die ik had ontvangen zat één gebroken/gebarsten koekje en één hele. Dat zal ongetwijfeld niet de bedoeling zijn geweest, maar dat wijst wel op de knapperigheid waarmee ze adverteren. Want knapperiger betekent vaak ook brosser.
De koekjes hebben een tarwekleurige bovenkant en de onderzijde is wat lichter van kleur. De koekjes staan een beetje bol, waarschijnlijk vanwege de vulling die erin zit. Bij de appel-kaneel kan je op de bovenkant van de biscuits duidelijk de kaneelsuiker zien. De perforaties zijn bij deze ietsje minder gedefinieerd dan bij de bosvruchten.
Bij beide smaken komt de geur je neus tegemoet op het moment dat je het pakje openmaakt. De bosvruchten ruikt sterk zoetig naar vruchten, de appel-kaneel ruikt ook zoet en doet me denken aan de (appel) Evergreen-koeken (ook van Liga).

Textuur
Laten we maar beginnen met de knapperigheid van het koek-omhulsel. Knapperig is het inderdaad, wat best goed is omdat met een zachte vulling de kans bestaat dat deze de 'crunch' van de koek doet verminderen. Wanneer ik in het koekje bijt ontrafel ik het 'geheim' van de knapperigheid. Er zit namelijk lucht tussen de vulling en het bovenste laagje koek. Dat verklaart ook meteen het bol staan van de biscuit.
De vulling is een soort gelei. Liga zegt dat de "echte stukjes fruit in de vulling zorgen voor een intense fruitsensatie." De 'stukjes' waar ze over spreken vind ik er niet in terug.
De hoeveelheid vulling is goed verdeeld over de hele koek. Alleen aan de lange zijdes is er ongeveer 2 mm vrijgelaten van vulling zodat de biscuits op elkaar kunnen plakken (ze gaat overigens zeer makkelijk los van elkaar).

Smaak
Is het lekker? Dat is natuurlijk een heel subjectief antwoord wat ik hier ga geven.
De bosvruchtensmaak vind ik op zich redelijk smaken, misschien ietsje te zoet. Het smaakt niet zo kunstmatig als de meeste bosvruchtensmaakjes, maar ook deze kon daar niet helemaal aan ontkomen. Het laagje vulling in de koek is niet zo dik, je proeft de vulling wel, maar het koekje is ook zeer aanwezig in de mond.
Als ik het vergelijk met de appelkaneel-variant, dan proef ik de vulling beter bij deze laatste. Je proeft eerst de appel en de kaneel proef je iets later in je mond. De hoeveelheid kaneel is niet overheersend, maar wel goed in verhouding. Ook deze is best zoet.
De appel-kaneel vind ik lekkerder/beter geslaagd dan de bosvruchten.

Conclusie
De biscuit heeft niet volledig voldaan aan de verwachtingen die ze bij mij heeft gewekt met de adverteertekst. Op het gebied van knapperigheid zijn de biscuits geslaagd. Maar qua 'fruitsensatie' niet helemaal. Iets meer vulling zou vooral bij de bosvruchtenvariant niet misstaan. Ook de 'stukjes' waar ze over spreken had ik eigenlijk wel graag teruggevonden in mijn koekjes.
Bij deze koekjes heb ik wel de neiging om ze heel voorzichtig aan te pakken. Door het 'luchtkussentje' in het koekje zijn ze erg breekbaar.
Het kruimelgehalte wordt wel wat in de kiem gesmoord door het feit dat de koeklaagje in de geleivulling blijven plakken wanneer je er in bijt, maar helemaal verhelpen kan dit het kruimelen natuurlijk niet. Ik ben bang dat als je een pakje van deze biscuits los in je tas meeneemt als tussendoortje, dat de koekjes niet in een stuk tevoorschijn zullen komen. Als ik het vergelijk met de biscuits van Sultana dan zijn de sultana-koekjes wel een stuk steviger.
Of ik deze koekjes zelf zou gaan kopen in de winkel weet ik eigenlijk niet zeker. De appel/kaneel smaakte wel lekker. Maar ik denk dat ik eerder zou kiezen voor de iets stevigere en wat minder breekbare koekjes voor tussendoor (dus zoals Evergreens of sultana's in deze koek-met-fruitvulling-categorie).